نوگرایی در آزربایجان قربانی اشغالگران فارس

نوگرایی در آزربایجان قربانی اشغالگران فارس_ایرانی.

اشغال آزربایجان در بدترین برحه تاریخ، تبعات جبران ناپذیری برای آزربایجان به ارمغان آورده است.با سرنگونی آخرین شاه قاجار و آمدن پهلوی ها،روزهای سیاه آزربایجان هم شروع شد.قبل از آنکه چکمه پوشهای پهلوی نشانه های ابتدایی مدرنیسم(مدرسه،روزنامه،تئاتر،صنعت چاپ،کتاب و…)را زیر لگدهای وحشیانه شوونیستی خود،در آزربایجان،ویران کنند،آزربایجانیها تازه می خواستند با استفاده از این ابزار مدرنیته،زبان و فرهنگ و تمدن آزربایجانی را بطور علمی و در سطح عمومی فرا بگیرند.اما متاسفانه این ابزار مدرنیسم،وسیله‌ای شد برای از بین بردن زبان و فرهنگ آزربایجان تورک. چرا که دیگر آزربایجان بدست یاغی های پهلوی و دزدان فرهنگ و تمدن ملت تورک آزربایجان،یعنی شوونیست –فاشیست های فارس افتاده بود.در هزار سال اخیر فارسها برای اولین بار صاحب حکومت میشدند و به خوبی نشان دادند که وحشی گری از خصوصیات بارز شونیسم فارس است که، از نیاکان وحشی وخونریز خود یعنی داریوش و کوروش به ارث برده اند.سوزاندن کتابها، بستن مدارس تورکی، بستن تئاتر،بستن روزنامه،ممنوعیت زبان تورکی در مدارس،در سرزمین و وطن خود تورکها اوج وحشیگری و نژادپرستی شوونیست های فارس را نشان می داد.متاسفانه ملت آزربایجان در روبرو شدن با این ابزار فقط نام ایران و تاریخ و فرهنگ و تمدن خود ساخته شوونیست های فارس را آموختند و تنها چیزی که از آزربایجان باقی ماند،آداب و رسوم و سنتهای منحصر بفرد آن بود، که شوونیست های فارس نتوانسته بودند در آنها تصرف کنند، وهمین زبان و رسومات اصیل بود که چراغ راهی برای آیندگان شد که توسط پدر و مادرانی که به دام سیستم شوونیستی حاکمیت فارسها نیافتاده بودند، منتقل شد . بعد از آن حرکتهایی در آزربایجان بر علیه مرکزیت روی داد که متاسفانه این حرکتها بیشتر ماهیت مخالفت با مرکزیت دیکتاتوری را داشت، تا یک حرکت تمام وکمال استقلال خواه برای آزربایجان.آموختن اجباری زبان و فرهنگ فارسی، که به طور زیرکانه ای به نام فرهنگ و تمدن ایرانی آموزش داده می شد و می شود باعث شد تا اکثر ملت آزربایجان همواره خود را تورک( نه فارس) ، در عین حال ایرانی بداند.این روند شونیستی، تا زمان استقلال یافتن آزربایجان از شوروی سابق هیچ مانع جدی در مقابل خود نمی دید،اما بعد از آن خواستهای استقلال خواهی در آزربایجان اشغالی(جنوبی) توسط گروهی از روشنفکران وطن پرست آزربایجان، گفتمان جدیدی را پیش روی ملت تورک آزربایجان گذاشت. به نظر کارشناسان امر استقلال گرفتن آزربایجان به رهبری مرحوم ابوالفضل ائلچی بی،نقطه عطفی شد برای استقلال خواهی در آزربایجان اشغالی و نه گفتن به فرهنگ و تمدن جعلی ایرانی.