BIGtheme.net http://bigtheme.net/ecommerce/opencart OpenCart Templates
Ana Yaprak / رویدادهای تاریخی / روز همبستگی / روز همبستگي آذربايجانيهاي

روز همبستگي آذربايجانيهاي

۳۱ دسامبر روز همبستگي آذربايجانيهاي سراسر جهان

روز سي و يک دسامبر به عنوان روز همبستگي آذربايجانيهاي سراسر جهان جشن گرفته ميشود. براي کساني که از تاريخ سده هاي اخير آذربايجان اطلاعي ندارند ممکن است انتخاب اين روز و جشن گرفتن براي یک امر بديهي مثل همبستگي مردمي با مليت، فرهنگ و تاريخ يکسان مساله مهمي به نظر نيايد و حتي کمي غير متعارف نيز تلقي شود، اما براي آذربايجانيهاي دو سوي ارس که پيش از دو قرن از هم جدا بوده اند جشن همبستگي ملي معناي خاصي دارد.

ملتي که در نتيجه جنگهاي توسعه طلبانه امپراطوريهاي روس و ايران سرزمينشان تکه تکه شده است دراين روز اين فرصت را پيدا ميکند که منويات دروني خود را مبني بر مقاومت در مقابل اشغال گران سرزمين خود اعلام و عزم خود براي خلاصي از زير سلطه بودن را اعلام نمايد.

فلسفه تعيين روز خاصي به عنوان روز همبستگي آذربايجانيهاي سراسر جهان اگر ناشي از عشق دروني اين ملت براي وحدت بود اما سابقه آن به سال 1989 و آستانه فروپاشي حکومت شوروي بر ميگردد. مردم دو سوي ارس که پس از سقوط دردناک حکومت ملي آذربايجان جنوبي بصورت کامل از هم جدا افتاده بودند، با استفاده از شرائط سياسي زمان و عليرغم فشارهاي شديد از سوي حکومت هاي ايران و روس، در دو سوي ارس گرد آمده و مرزهاي مصنوعي را درهم شکستند. در طول روزهائي که مردم آذربايجان تقسیم شده، در دو سوي ارس گرد ميامدند و شعارهائي براي وحدت سر ميدادند و در روزهائي که اعضا هر خانواده با صدا کردن نام خويشاوندان خود به دنبال نشاني از گمشدگان خود د راين سو و آن سوي ارس ميگشتند، در عين این که خود تظاهر جوشش مطالبه وحدت از دست رفته بود، اما مشابه حادثه شکستن ديوار برلن، خود به يک مبدا تاريخ نيز تبديل شد. دو سال پس از آن بود که در روز 16 دسامبر 1991 ، مجمع عالي جمهوري خودمختار نخجوان با در نظر گرفتن اهميت همبستگي آذربايجانيها، روز 31 دسامبر را به عنوان روز همبستگي و وحدت آذربايجانيهاي سراسر جهان ناميد. اين عنوان در سال بعد و در دوره حکومت نخستين رئيس جمهور آذربايجان ابولفضل ا ئلچي بي، توسط جمهوري آذربايجان رسما برسميت شناخته شد و سپس در سال 1993 و بنا به قرار رئيس جمهور وقت حيدر عليف، روز 31 دسامبر به عنوان روز تعطيل رسمي در جمهوري آذربايجان تعيين گرديد.

اگر چه اين يک روز مشخص به عنوان يک روز رسمي تعيين شده است اما بدون ترديد شوق همبستگي و وحدت آذربايجانيها فراتر از بر پائي مراسم يک روزه ميباشد. جدا از سياست هاي رسمي مقامات جمهوري آذربايجان که بنا به مصالح سياسي و موازنه قدرت منطقه اي، تظاهر میکنند و اين روز را به آذربايجانیهاي شمال ارس و دياسپوراي آذربايجانيها در خارج از کشور محدود نشان می دهند ، اما آنچه که در عمل مشهود است مساله درجه اهميت اين روزدر ميان همه آذربايجانيها و بخصوص در ارتباط با مردم جنوب ارس ميباشد. اگر آذربايجان شمالي توانسته است پس از فروپاشي اتحاد شورويکه بي ترديد خود نيز نقشي جدي در تسريع اين فروپاشي داشته است، به استقلال برسد و بنا به اعتراف دوست و دشمن در فاصله کمتر از بيست سال و در شرائطي که بيش از بيست درصد از خاک وي در اشغال خارجي است، به درجه اي از رشد اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي رسيده که مثال زدني شده است، اما دراين فاصله وضعيت مردم جنوب متاثر از دو گونه شرائط تحميلي به مرحله فاجعه باری رسيده است. از يک طرف آذربايجانيها نيز همراه با بقيه مردم در ايران زير فشار مقرارت دوران ماقبل تاريخ و بدليل سياست هاي جمهوري اسلامي، به فلاکت اقتصادي و اجتماعي دچار شده اند و از طرف ديگر بدليل صرف آذربايجاني و ترک بودن، تحت تبعيض و فشار و آسيميلاسيوني قرار گرفته اند که در ادامه سياست هاي دوره پهلويو حتي در مواردي شديد تر از آنحيات فرهنگي، اجمتماعي و در مجموع بقاي هويت آذربايجاني و ترک آنان را به مخاطره انداخته است. در نتيجه ، اينک اين حصه بزرگ جدا مانده از خانواده آذربايجانيها، نه تنها در فقر و فلاکت ناشي از حکومت ماقبل تاريخيان دست و پا ميزند بلکه در اصل هويت و کيستي وي نيز مورد هجوم همه جانبه قرار دارد.

روز 31 دسامبر اگر براي آذربايجاني هاي ساکن شمال ارس روز تعطيل رسمي و روز شادي براي موقعيت آزاد و مرفه و آينده روشني است که پس از استقلال به آن رسيده اند اما براي جنوبي ها روز اميد و روز تحکيم عزم ملي براي مبارزه با آسيميلاسيون، و روز همبستگي و تلاش براي خلاصي از قيد و بند مستعمره بودن و زير سلطه زيستن و به آزادی رسیدن است.

yurd.net