گردهم آئی نیویورک« تحت نام آینده ایران » و شرکت برخی آزربایجانیها در آن

هموطنان، ملت سرفراز تورک آزربایجان جنوبی

همانطوریکه می دانید ۲۴و۲۵ سپتامبر ۲۰۱۹ در شهر نیویورک گردهم آئی تحت عنوان «آینده ایران» تشکیل شد، که در بین فعالان حرکت ملی بحث انگیز و باعث بروز اختلافاتی گردید ، در زیر تلاش خواهیم کرد تا در حد توانمان اتفاقات رخ داده را بررسی و به دور از تعصب و جانبداری و جهت ثبت در تاریخ و تجروبه اندوزی فعالان ملی ارائه نماییم .
۱- شکل گیری : آقایان صالح کامرانی، ارسلان کامرانی ، محمود بیلگین و…در مصاحبه هایشان عنوان کرده اند که از حدود ۱۰ ماه پیش چنین ایده ای با آنها در میان گذارده شده،وعناصر اصلی گردهم آیی و یا کمیته برگزارکننده، جلساتی نیز جهت توجیه و هماهنگی و مدیریت گردهم آیی برگزارکرده و آقای صالح کامرانی را به عنوان مسئولیت دعوت از آزربایجانیها و نیز سخنران از سوی هئییت انتخاب شد.
و ایشان بنا به صلاحدید خود از برخی احزاب و جریانات دعوت به عمل آورد .
این دوستان و یا تشکیلاتها نیز هر کدام با اتکا به برنامه و نظرجمعی (در مورد تشکیلاتها) تصمیم گیری لازم را انجام و در نهایت جواب «آری» و یا «نه» را به ایشان ویا مستقیم به برنامه گزار و اسپانسور مربوطه اطلاع دادند.
۲- پنهان کاری و یا بی اطلاعی: بعداز اطلاع رسانی به اشخاص و تشکیلاتها و عدم پاسخگوئی صریح و شفاف در قبال اهداف و گردانندگان اجلاس و اخبار ضد و نقیصی که شنیده میشد، عمده دعوت شدگان از ان جمله ۴ جریان کردها ، کمپین بلوچها و نیز آزربایجانیها با اطلاعیه هایی علنی ویا تماسهای خصوصی عدم تمایل خود به شرکت در اجلاس را اعلان نمودند .

۳-مرحله ثبت و اعلان احزاب شرکت کننده: در این دوره بر گزار کنندگان نیز دچار تشتت در تصمیم گیری شده و به دلایلی ( عدم قبول دعوت از سوی شرکت کنندگان) لیست های متفاوتی ارائه نمودند . منجمله در یکی از آنها اسامی احزاب کردی درج و در دیگری حذف شده و احزابی دیگر جایگزین شدند. اما تا آخرین روزها هیچگاه نامی از احزاب آزربایجانی قید نشد، این امر شاید به ۲ دلیل بوده باشد.
الف- عدم قبول شرکت در گردهم آیی در موعد مقرر از سوی تشکیلاتها.
ب- مخالفت برخی تشکیلاتها به مدیریت صالح کامرانی و محمود بیلگین.

۴-لیست نهایی ارائه شده : در این لیست دو سازمان امریکائی حامی مجاهدین، سازمان مجاهدین خلق ایران، شورای مقاومت ملی ایران، خه بات ، و سازمان چریکهای فدائی خلق«جریان مهدی سامع» ، حزب تازه تاسیس مرکز به رهبری صالح کامرانی ، حزب دمکرات آزربایجان جنوبی و کنگره ملل فدرال و یک جریان کم آشنای بلوچ قید شده بود که ظاهرا لیست نهائی شرکت کنندگان بود.
از این لیست همچنانکه شما نیز متوجه میشوید ۶ سازمان متعلق به یک تفکر و اندیشه و ۴ جریان دیگر وجود دارند، یعنی حتی اگر کار به رای گیری و قبول تصمیمی گرفته میشد مطلقاً مجاهدین دست بالا را داشته و نظرات خود را بنام دمکراسی دیکته میکرد.
۵-شروطی که به اطلاع شرکت کنندگان رسانده شده بود از این قرار بوده است:
الف- قبول و امضای قطعنامه پایانی که از قبل در ۱۵ ماده به دعوت شدگان فرستاده شده بود.
ب- مشخص شدن اسامی نفراتی که به ترتیب الفبا میبایستی سخنرانی نمایند.

ج- سخنرانی میبایستی از قبل آماده و به گردانندگان گردهم آیی فرستاده میشد.
۶-صدورقطعنامه وپایان اجلاس : بر خلاف اظهارات شرکت کنندگان آزربایجانی که مدعی برهم خوردن گردهم آئی و عدم امضای قطعنامه از سوی آنها و هئیت عربها هستند . مسئولین گردهم آیی و نیز سازمان مجاهدین این اجلاس را کاملا موفق واذعان داشتند که قطعنامه با امضای احزاب شرکت کننده به پایان رسیده. « انگار آزربایجانیها در آن شرکت نکرده و اعتراضی نیز صورت نگرفته!».
سلفی های پخش شده توسط خود شرکت کنندگان آزربایجانی نیز نشانگر رضایت طرفین از این گردهم آئی را در ذهن بیننده تداعی میکند.
اما آنها بعد از اتمام گردهم آئی اظهار داشتند که به دلیل عدم قبول قطعنامه تحمیلی و نیز رد نظراتشان از سوی برگزارکنندگان، با تصمیم جمعی رای به عدم امضای قطعنامه داده اند.
به همین علت مسئول گرد هم آئی و همان کسی که شرکت کنندگان به عنوان موفقیت با او عکس دسته جمعی گرفته و پخش کرده اند. با بی احترامی و زیر پا گذاشتن اصول و آداب دیپلماتیک و اخلاقی گفته گ … شوید و از کشور من بروید.
۷-فردای آن روز: اجلاسی دیگر با موضوعی تحت عنوان «مقابله با ایران اتمی» وبا سخنرانان متفاوتی برگذار شده بود که شرکت کنندگان جلسه قبل صرفاً به عنوان شنوده در آن حضور یافته و بنا به گفته خودشان تنها از یک موقعیت استثنایی استفاده و توانستند در غالب دو سوال نظرات خود را بیان نمایند. که البته این موضوع در هیچ رسانه ای نیز بازتاب نداشته است.
۸-بعد از گردهمائی :
الف- حمله شرکت کننذگان به منتقدین و عامل رژیم و مجاهد و…. نامیدن آنها به صرف مخالفت و تذکر اشتباهی که آنها با شرکت در اجلاس مرتکب شدند.

ب- موفق نشان دادن شرکتشان دراجلاسی که بنا به اعتراف خودشان توسط مسئول برگزار کننده مورد توهین قرار گرفته اند.

با توجه به متن گزارش بالا که عیناً اتفاقات واقعی رخ داده هستند ، در زیر تلاش خواهیم کرد تا با نیم نگاهی به روابط بین الملل متوجه گردیم که مفهوم موفقیت و یا عدم موفقیت شرکت در یک اجلاس ، کنفرانس و…. چیست؟.

لابیگری چیست؟
در علوم سیاسی، لابی‌گری (به انگلیسی:) Lobbying یک عمل و حرفه ویژه است که منظور از آن تلاش برای گسترش نفوذ یک دیدگاه و سیاست و مشی مشخص در دستگاه حکومتی یک کشور یا در افکار عمومی است.
بی تردید علاوه بر کشورها ،هر حرکت آزادیبخشی نیز نیازمند لابیگری است اما به نظر ما لابیگری با کشورهایی که آفریننده و حمایت کننده تفکر ایرانشهری میباشند بدون تشکیل جبهه ای فراگیر و مورد حمایت مردمی امکان پذیر نبوده و آنها پروژه استراتژیکی خود را فدای حرکتی که هنوز از حمایت گسترده مردمی ، قدرت بازدارنده و نیز امکانات مالی مستقل برخوردار نیستند را نخواهند کرد . (نزدیک به یک قرن حمایت همه جانبه آنان از رژیم های حاکم و دولتهای وقت و تفکر ایرانشهری و نادیده گرفتن حقوق ملل غیر فارس و بویژه تورکان آزربایجان جنوبی اثبات کننده این ادعا است.)
تفاهم‌نامه چیست؟
معادل انگلیسی تفاهم‌نامه Memorandum of Understanding که به اختصار MOU نامیده می‌شود به سندی گفته می‌شود که طرفین یک قرارداد در نتیجه مذاکرات آن را تنظیم می‌کنند و نشان می‌دهد که طرفین بر روی موضوعات معینی توافق کرده و تلاش دارند تا قرارداد را بر اساس آن به پیش ببرند.

توافق‌نامه چیست؟
معادل انگلیسی توافق‌نامه Memorandum of Agreement که به اختصار MOA یا بعضاً Agreement نیز نامیده می‌شود عبارت است از سند مکتوبی از روابط مشترک طرفین که از توافق در یک موضوع مشخص پرده‌برداری می‌کند و شرایط و جزئیات توافق طرفین را مشخص می‌کند. توافق‌نامه‌ها به عنوان یک سند قانونی از الزام حقوقی بهره‌مند هستند اما رسمیت آنها از یک قرارداد کمتر است.

مفهوم قطعنامه چیست؟
در دو فرهنگ فارسی معین و عمید آمده : مکتوبی که در آن خواسته های اجتماع کنندگان نوشته شده است . نامه ای که در پایان گفتگوهای رسمی دایر بر نتایجی که گرفته شده بنویسند.
به عبارتی قطعنامه طرحی پیشنهادی است که توسط افراد شرکت کننده قبول و به تصویب و جهت اجرائی کردن به امضا گذاشته میشود.
حال با توجه به مطالب بالا آیا شرکت این اشخاص در آن گردهم آیی را میتوان موفقیت و پیروزی نام نهاد یا آنکه حرکتی است که در اولین قدم با شکست مواجهه گردیده است؟.
زیرا آن اجلاس و یا گردهمایی را میتوان موفق نامید که در آن اهداف تعیین شده به تصویب رسیده و تمامی اعضای شرکت کننده خود را ملزم به اجرای آن بدانند و گردانندگان آن اجلاس نیز بلحاظ دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده ، از شرکت کنندگان راضی باشند.
حال آنکه میزبان و کسی که این دوستان با اصرار مدعی دعوت از سوی او و نه سازمان مجاهدین میباشند و درعکسهای منتشره دورادور او را گرفته و اصرار به این دارند که روابط کاملا صمیمی با او دارند، به گفته یکی از شرکت کنندگان بنام حسین تورک الی:این فرد می خواسته قطعنامه ای را که قطعاً تامین کننده اهداف و منویات مجاهدین است رابا زور به امضاء آنان برساند و چون موفق به اینکار نشده است ، با بی ادبی تمام خطاب به آزربایجانی های شرکت کننده گفته اگر قطعنامه را امضا نمیکنید گ… شوید و از کشورم بروید.» حال بایستی از این دوستان پرسید در کجای دنیا این وضعیت تحت عنوان موفقیت درروابط دیپلماتیک توصیف می شود؟
اما این دوستان در بیانات خود ادعا کرده اند که به دلیل عدم قبول قطعنامه، تماسهای سرپائی با برخی از شخصیتهای شرکت کننده و نیزطرح دو سوال در یک کنفرانس توانستند برای اولین بار در یک گردهم ائی بین المللی صدای حرکت ملی را به گوش جهانیان برسانند.

حال شرکت کنندگان باید به این سوالات جواب بدهند که:
۱- آیا این دوستان با اطلاع از ماهیت برگزارکنندگان و ارتباطشان با مجاهدین و نیز شروط از قبل تعیین شده به این جلسه رفته و آگاهانه دعوت شونده ها را در بی اطلاعی نگه داشته و عمدا به هشدارهای تشکیلاتها و شخصیتها بی توجهی نمودند؟
۲-آیا این دوستان براستی از توطئه و ارتباط دعوت کننده با مجاهدین بی اطلاع بوده و آنجا پی به ماهیت و اهدافشان بردند؟
۳-آیا این دوستان با اطلاع از کم و کیف توطئه ،خود با زیرکی به قصد رساندن صدای حرکت ملی در آن شرکت و با رد قطعنامه و متلاطم کردن جلسه و سپس شرکت در کنفرانس بعدی، با سوالات کاملا آماده و طراحی شده توانستند از این فرصت استثنائی استفاده نمایند؟
۴-آیا بعد از بر هم زدن برنامه مسئولان برگزارکننده و نشان دادن عدم ثبات در تصمیم گیری، گروههای دیگربین المللی بار دیگر آنها را به چنین نشستهائی دعوت خواهند کرد؟
این دوستان با حمله به منتقدین ،مدعی هستند که صدای حق طلبانه ملتمان را به گوش جهانیان رسانده اند؟ ولی گویا هنوز در رسانیدن صدای خود در داخل مجموعه فعالان و تشکلهای منتسب به حرکت ملی ناکام بوده اند.
با کمی گردش در مدیاهای خارجی « سی ان ان، الجزیره ، فاکس نیوز و….» و یا مدیاهای فارسی زبان از آن جمله «بی بی سی ، رادیو امریکا، دویچه وله ،رادیو فرانسه ،رادیو اسرائیل ، العربیه و…. »خواهند دید که نه تنها سخنان آنها راانعکاس نداده اند، بلکه خود گرد هم آئی نیز با سانسور خبری مواجهه و صرفا اجلاس دوم و سخنرانیهای رودی جولیانی و… پحش گردیده.
پس صدای مظلومیت ملت مان را در کدام بستر رسانه ای توانستند با موفقیت کامل انعکاس دهند؟ و اگر این مدیا ها را مدافع رژیم می دانند پس سیاستمداران آنها چرا میبایستی خبر رسان آنان باشند؟ لطفاً کمی واقع گرا بوده و با مردم خود صادق باشیم.
البته ناگفته نماند که ما متن سخنرانی، عدم قبول شروط لابی مجاهدین و در غالب سوال بر شمردن جنایات رژیم در حق فعالان را حرکتی پسندیده ، بجا ،دانسته و به خاطر پی بردن به ماهیت جلسه و عدم قبول آن خوشحالیم ، و هرگز این موضوع را کتمان نخواهیم کرد، چرا که ملتمان خواهان اتحاد و هم فکری احزاب و تشکیلاتها و تشکیل آلترناتیوی قدرتمند و مستقل از جریانات استقلال خواه ملل تحت ستم میباشد و در غلطیدن و تکرار خطای پیشینیان در رابطه با باور به نیروهای ایرانشهری را هرگز نه قبول می کند و نه می بخشد.
اما متاسفانه شاهدیم که این دوستان به جای برگزاری نشست و بررسی نقاط قوت و ضعف حرکتشان و دادن گزارشی واقعی با تمامی ابعاد پنهان و نهان از آن جهت تجربه آموزی خود و دیگران ، توسط فردی که بنا به اعتراف خویش از عناصر اصلی برگزاری بوده ولی شرکت فیزیکی نداشته، تهمت زنی و نشر افترا را در پیش گرفتند که امیدواریم حرکتی فردی از سوی آن شخص بوده باشد و نه توصیه شده! چرا که چنین برخوردهایی در گذشته نیز نشان داده که نه تنها کمکی به حل مشکل نمی رساند بلکه باعث ایجاد فضایی نامناسب و به هدر دادن وقت و انرژی حرکت میگردد.

نتیجه نهایی :
به نظر رفع ریشه ای چنین اشتباهاتی نیازمند اقدامات چندی است:
۱-تدوین خط قرمزهای حرکت ملی توسط تمامی شخصیت های تاثیرگذار و تشکیلاتهای ملی .
۲-تشکیل مرکز ارتباطات حرکت ملی با شرکت تمامی شخصیت های تاثیرگذار و تشکیلاتهای ملی جهت هماهنگی در حرکتها و تصمیماتی که جنبه ملی دارند.
بدون تدوین و تشکیل چنین مرکزی هر شخص و تشکیلات نه کل حرکت بلکه خود و تشکیلاتش را نمایندگی کرده و استفاده از عنوان کلی «حرکت ملی» طبعا توسط هر کس و سازمانی محکوم و بی اعتبار میباشد.

تشکیلات راه ملی آزربایجان جنوبی
۰۱.۱۰.۲۰۱۹