زبان تورکی.
چه مخالف باشیم چه موافق،پرچمدار هویت ملی در آزربایجان زبان تورکی آن است.شاید هم به همین دلیل باشد که از روز اول شونیستها سنگر اول دشمنی با هویت ملی ما را در برابر زبان تورکی بر پا کردهاند.
اگر زبان ملتی نابود شود، بخش بزرگی از هویت ملی آن ملت نابود میشود. و این یعنی نابودی روح مقاومت و مبارزه یک ملت برای زنده بودن.
استالین و در ادامه آن فاشیزم روسی با نابودی وحدت زبانی بالفعل در میان تورکان توانستند آنها را تکه–تکه کرده آنوقت همه آنها را مورد استعمار هفتاد ساله قرار دهند و زبان تورکی را مورد تحریفات و فشارها قرار دهند.
شاید یکی از دلایل عمده ای که اسکاتلندیها به استقلال رای ندادند فراموشی زبان ملی اسکاتلند در طی چند صد سال اخیر بود. طبیعی است اسکاتلندی که زبانش با انگلیسی ها یکی است کمتر خواهان استقلال خواهد بود تا اسکاتلندی که زبان ملی خود را دارد. ما آزربایجانیها اساس تفاوت خود با دیگر ملل و اقوام موجود در کشور را بیشتر از طریق تفاوت زبانی متوجه میشویم. یعنی اگر در ناسیونالیزم اسکاتلندی نقش ویژه را جغرافیا بازی میکند، در آزربایجان این نقش ویژه بر عهده زبان تورکی است.
اگر مطالب بالا را قبول کنیم، آنگاه دلایل مخالفت حداد عادل ها با تدریس زبان تورکی در مدارس را میتوان درک کرد.و نیز خوشبینی کاذبی که در مورد تدریس زبانمان در مدارس آزربایجان توسط دولت روحانی در خیلیها به وجود آمده مورد تردید جدی قرار خواهد گرفت.
این یک امید واهی است که فکر کنیم دشمن به جای نابودی پرچم هویت ملی آزربایجان در وطنمان، آن را بر افراشته تر خواهد کرد. ادعاهای روحانی در انتخابات ترفندهایی برای رای آوری بود؛ نه نقشه راهی برای یک زندگی انسانی تر برای ما آزربایجانیها.