مبارزه ملت ترک آزربایجان

مقاله   (نقل زا نشریه راه نو – ارگان اطلاع رسانی تشکیلات راه ملی آزربایجان جنوبی – شماره ۴ – اسفند ۱۳۹۵)

مبارزه ملت ترک آزربایجان

شرح مواضع

رویکرد ملت ترک آزربایجان جنوبی در مخالفت با رژیم حاکم بر تهران مبارزه‌ای صرفاً در حوزه خواسته‌های ملیتی قابل تعریف نمی باشد و علیرغم سعی رژیم حاکم بر محدود نمودن دایره فعالیت فعالین سیاسی ترک در مقوله زبان مادری که یکی از نمودها و خواسته‌های برجسته در تحولات اخیر حوزه آزربایجان جنوبی می‌باشد و یا مسائل زیست محیطی ، خواسته‌های حقیقی این جنبش خیلی فراتر از آنها بوده و مستلزم بازشکافی مبنایی حاکمیت های موجود و باز تعریف ساختارهای سیاسی منطقه بر اساس حقوق مکتسبه و تاریخی مردمان این ناحیه می باشد.

حرکت ملی آزربایجان جنوبی بواقع تنها گدازه های پرتاب شده از قله آتشفشان جریان مبارزاتی ملت ترک آزربایجان جنوبی در قرن حاضر بوده و با درک واقعی این جریان مبارزاتی راهکارهای موقتی اعم از فعالیت‌های میدانی مبارزین و طرقی که رژیم در اداره امور به آن دست می یازد در طول زمان پاسخگوی نیاز واقعی آن‌ها نبوده و تنها در صورت حل و فصل معضل مشروعیت قانونی حاکمیت در این منطقه جغرافیایی چاره ساز خواهد بود.

سوابق مسلم تاریخی (سوای تاریخ های رسمی دولتی و قویاً غیر واقعی تبلیغ شده از ناحیه قدرتهای جهانی و دولتهای حاکم بر این سرزمین) بیانگر تحقق یک گسست و تغییرات تعمدی ایجاد شده در بافت دموگرافیکی به قصد توجیه مشروعیت سیاسی حاکمیت مرکزی می‌باشد .

در حیطه جغرافیای کنونی این سرزمین مضاف بر سرکوبهای زبانی با جابجایی های اجباری و یا هدایت شده در طول زمان سعی در کمرنگ نمودن هویت ساکنان واقعی آن مناطق شده است تا زمینه لازم برای نابودی کامل فرهنگ و تمدن و هویت همه ملتهای موجود در این مناطق فراهم گردد و ماحصل این فرسایش و فروپاشی و اضمحلال ملت‌ها ، ظهور و تثبیت و فرم دهی ملتی موهوم تحت عنوان ایرانی و با شاخصه زبانی فارسی تعریف و هدف گذاری شده است.

ملت ترک آزربایجان جنوبی متأسفانه هدف اصلی یا بزرگترین هدف ملموس این هجمه و تاراج فرهنگی بوده است . ملت ترک آزربایجان جنوبی مضاف بر از دست دادن حاکمیت خویش بر حوزه امپراتوری ترک حاکمیت قاجار ها در ممالک محروسه ، محروم شدن از حق تعیین سرنوشت حتی در حوزه جغرافیایی و تاریخی بلامنازع آزربایجان را نیز به شدید ترین وجه ممکن تجربه کرده است و حتی در دوره ای تاریخی حاکمیت قانونی این ملت با مداخله نظامی و کشتار جمعی مردم و اشغال سرزمین آن‌ها از ناحیه رژیم مرکزی نقض شده است و بالغ بر هفتاد سال است که این اشغالگری استمرار دارد .

با این پیش‌زمینه واقعی و تاریخی ، رژیم مرکزی حاضر نیز با سیاستی مشابه رژیم قبلی مضاف بر سرکوبهای خشن و غیر انسانی و غیر حقوق بشری مبارزین ترک آزربایجانی ، همواره سعی نموده است با نفوذ در بدنه جنبش های مبارزاتی ملت ترک آزربایجان جنوبی ، اعتراضات مردمی را صرفاً در قالب‌هایی مقطعی و یا موضوعی خاص تعریف و نشان بدهد.

گستره و دامنه و تنوع فعالیت‌های مبارزین آزربایجانی گویای این است که این خواسته رژیم در عمل با شکست مواجه شده است و مبارزین ملت ترک آزربایجان جنوبی به روشنی توانسته اند به رژیم و جهانیان اعلام نمایند که حرکت ملی آزربایجان جنوبی بواقع در تمام زمینه‌های زبانی ، فرهنگی و اجتماعی و سیاسی و اقتصادی و … درون مایه‌ای ای خاص ومنحصر به فرد دارد و بر این مبنا به صورت مسالمت آمیز در تمام زمینه‌ها خواهان گفتگو و حل و فصل مسائل ملی ملت ترک ازربایجان جنوبی بعنوان یکی از مهمترین قربانیان سیاستهای هر دو حاکمیت اخیر مستقر در تهران با حکومت مرکزی و تبیین مقدرات حاکمیتی و ملی خود می‌باشد و در این راستا مضاف بر تأکید بر زبان مادری و هویت ملی خویش که همانا «ترکی» و «تورک» می‌باشد خواستار متوقف شدن سیاستهای بطئی اما خصمانه ارضی و فرهنگی و اقتصادی و سیاسی به صورت عام و خاص و در نهایت توافق راجع به تدوین پروتکل هایی دایر بر شناسایی حق تعیین سرنوشت ملت ترک در سرزمین های تاریخی آزربایجان جنوبی نیز می باشند.

هر چند رژیم حاکم بر تهران برای کند نمودن جریان این خواست قانونی و حقیقی ، با اجرای سیاستهای تفرقه اندارانه سعی در مخدوش نمودن فاکتور جمعیتی مناطق و درگیر نمودن ملتهای تحت ستم با یکدیگر و تضعیف آنان را دارد ولی این تلاشهای حاکمیت که در عرصه حکومت گری نیز طی ۳۸ سال گذشته جزو بدنام ترین حاکمیت ها از حیث رعایت حقوق انسانی در تاریخ نام خود را به ثبت رسانیده و با تلاشهایی که به حیطه عمل نیز رسانیده حتی امنیت و صلح را در تمام منطقه و حتی جهان با خطری جدی روبرو ساخته است، ولی حتی اگر این سرکوبها را با شدت چند برابر تعقیب کند بازهم ناگزیر به تمکین در برابر حقوق ملتها و در نهایت شناسایی حق حاکمیت و سرنوشت ملتها بر سرزمینهای تاریخی شان و رفع آشغال از آن خواهد بود .

«تشکیلات راه ملی» آزربایجان جنوبی با تأکید مجدد بر مواضع برحق ملت ترک و حقوق طبیعی و اکتسابی آنان در رابطه با اراضی تاریخی آزربایجان جنوبی که به روشنی در مرامنامه خویش بر آن‌ها تصریح نموده است ، ضمن حمایت از مبارزات دیگر ملل در بند در این جغرافیای ستم و اشغال و تجاوزگری ، به نوبه خود حاکمیت اشغالگر مرکزی را به قبول حل مسالمت آمیز موضوع با نظارت مراجع بین‌المللی دعوت می نماید و با تذکر و تنبیه به اقبال و سرنوشت محتوم نظامهای دیکتاتوری که طی سنوات گذشته به وضوح شاهد سقوط و اضمحلال بر حق شان بوده‌ایم از آنان می‌خواهد با تمکین به حقوق اساسی بشر و ملتهای تحت ستم مانع از اتخاذ طرقی دیگر که در مشروع و قانونی بودن آن‌ها نیز هیچ شک و شبه ای نیست ، گردند.

«کمیته مرکزی تشکیلات راه ملی»

جزوه – مبارزه و قیام ملی