امنیت و تشکیلات سازماندهی مخفی و وظایف تیمهای آل بایراق آموزش تشکیلاتی

گفتاری در حوزه :
امنیت و تشکیلات
سازماندهی مخفی و وظایف تیمهای آل بایراق
آموزش تشکیلاتی

دیباچه
تنگناهای سیاسی اجتماعی غالبا طیف های سیاسی را زمین گیر می نماید و آنها را به انتخاب حداقل هایی برای تضمین ادامه بقا خویش مجبور می سازد! ولی از منظر مبارزاتی همین تنگناها و محدودیت ها دلیلی بر جسارت هرچه بیشتر سیاسیون در ادامه طریق و کنکاش و تفکر و ارائه راه تلقی می شود و افراد و سازمانهای سیاسی مبارز تبدیل این تنگناها به فرصتی نو برای فعال شدن به جای سکون و تسلیم جامعه را به عنوان یک موضوع اساسی و دارای اولویت در دستور کار خود قرار می دهند. همین طرز نگاه و شیوه عمل فارق بین طیف های فعال و منفعل محسوب می گردد.
این جزوه شامل اصولی خلاصه شده می باشد که لازم است تمامی فعالان و بویژه اعضاء و هواداران تشکیلات راه ملی آزربایجان جنوبی بدانند ! ضرورت انتشار جزوه ای با این عنوان دیر زمانی بود که مطرح بود ولی سیل اقدامات تخریبی رژیم بر علیه عمومیت یافتن تفکر جمعی و فراگیر شدن مبارزه تشکیلاتی و متقابلاً سعی بر ایجاد ذهنیت منفی و ایجاد شک و تردید در این زمینه از ناحیه افرادی معلوم الحال که داعیه مبارزه گری هم دارند ، باعث و بهانه شد تا تهیه این جزوه راهنما در نهایت اجرایی گردد و به مناسبت سالگرد قیام شکوهمند 29 بهمن تبریز ، جهت ارائه به مردم ، خصوصا دختران و پسران کنجکاو در خصوص فعالیتهای سیاسی و تشکیلاتی تقدیم جامعه تورک آزربایجان جنوبی گردد.
خلاصه نویسی می تواند در بیان موضوعات ابهام های بسیاری را بی پاسخ بگذارد ، ولی وقتی اطلاع رسانی عمومی در اموری امنیتی موضوع سخن باشد، قطعا ماهیت این کاستی برای خوانندگان تا حدودی قابل درک و اغماض خواهد بود.
این جزوه راهنمای تشکیلات گری و اقدام تشکیلاتی نیست بلکه صرفا یک پیش آگهی در خصوص ساز و کار امور تشکیلاتی است و امید آن را داریم که جوانان مومن و معتقد و مشتاق به استقلال و آزادی ملت تورک و سرزمین آزربایجان جنوبی، در عمل با پیوستن به تشکیلاتهای آزادیبخش به صورت عملی در این حیطه مهم آموزش های لازم را در تمام زمینه های نظری و عملی مبارزاتی یاد گرفته و در راه وصول به آرمانهای بر حق ملت خویش قدمهایی استوارتر و جسورانه تر و مسئولانه تری بردارند.

آموزش تشکیلاتی
تشکیلاتی سیاسی که بر پایه نیازهای مبارزاتی شکل می گیرد ، لزوما بخش مهمی از اطلاعات ، منابع و اقدامات و پرسنل خود را به صورتی مخفی و سری تهیه ، طبقه بندی ، محافظت و هدایت می کند.
تشکیلاتهای سیاسی علنی خصوصا وقتی که حاکمیت تابع هیچ قاعده بازی دموکراتیکی نیست و در منتهی درجه آن وحشی و خونریز و سرکوبگر است ، بیشتر از اینکه بتوانند نقش اوپوزیسیون را بازی کنند ، متاسفانه تنها نقش قلاب ماهیگیری برای رژیم را بازی کرده و کاری جز ارائه مشورت رایگان برای رژیم نمی توانند انجام بدهند.

اصول مخفی کاری برای فعالیت تشکیلاتی
حرکت ملی رهایی بخش آزربایجان جنوبی طیف های مختلفی را در خود جای داده که بعضا روشهای کاملا متفاوتی را برای به هدف رسیدن انتخاب کرده اند، که بی شک نشات گرفته از ماهیت ایدئولوژی و نگاه و تعریفشان از ماهیت رژیم میباشد .
ما در اینجا علاوه بر قواعد کلی و مختصر مبارزه که شامل تمامی طیف ها میگردد به قواعد خاصی میپردازیم که مختص مبارزه مخفی و سازمان یافته جهت سرنگونی رژیم یا مجبور ساختن آن به رفع اشغال از آزربایجان اشغالی و به دست آوردن استقلال سیاسی برای آزربایجان جنوبی است .
فراموش نکنیم که رهائی از اشغال و بدست آوردن استقلال سیاسی امری نیست که آن را موکول به شانس و اقبال نمود و بدست آوردن آن ، بدون مجهز بودن به طرز تفکر رهائی بخش ممکن نیست.
مخالفت ورزیدن و اعتراض و حتی تشکیل گروهای سیاسی در ممالک دارای حتی دمکراسی های نیم بند را نباید با حرکت رهائی بخش آزربایجان جنوبی که هدفش اخراج نیروهای متجاوز رژیم اشغالگر از آزربایجان جنوبی میباشد با یکدیگر مقایسه نمود. چرا که گرایش به الگو های نامتناسب و غیر همگون جهت توجیه و یا توصیف تنها موجبات تشتت ذهن را فراهم می سازد و حتی عمق فاجعه را بیشتر می کند. برای همین تمام آحاد ملت تورک و فعالان سیاسی آزربایجانی شایسته است که خیزشهای ملت تورک در جهت کسب حقوق و احیای آزادیهای فردی و اجتماعی خویش را قبل از هر چیزی تنها در قالب آزربایجانی آن با توجه به اوج و فرودهای تاریخی آن بررسی و تحلیل نموده و سپس آن را با مدلهای خارجی مشابه مورد مقایسه قرار دهند .
تجربه چهل سال اخیر نشان داده که رژیم حتی در قبال ملایم ترین انتقاد سیاسی از سوی منتقدین خودی نیز شکیبایی نشان نداده و جواب آنها را با اعدام ، شکنجه و زندان پاسخ داده است ولی این امر هرگز دلیل بر بی عملی و سکوت و قبول استمرار اشغال رژیم بر آزربایجان جنوبی که خواسته حاکمیت است نیست و نباید باشد.
به همین دلیل یک مبارز راه آزادی و رهائی آزربایجان جنوبی بایستی خود را به ایدئولوژی رهائی بخش مسلح ساخته و بر اساس آن خطوط مبارزه را در حیطه امکانات و توانایی های خود ترسیم نموده و سپس در راه عملی ساختن آنها بکوشد.
در آزربایجان تحت اشغال، احقاق آزادی و حقوق سیاسی و اجتماعی نمی‌تواند از تلاش برای خاتمه دادن به غارت و چپاول دارائی های ملی و مبارزه جهت رفع تجاوز جدا باشد. عکس آن نیز صادق است ، یعنی بدون درک و هماهنگی مبارزه آزادیبخش با خواستهای برحق صنفی مردم ، امکان توده ای شدن مبارزه ملی در میان مردم مشکل و حتی غیر ممکن خواهد بود. به عبارتی دفاع همزمان از حقوق فردی و انسانی مردم و در عین حال دفاع از حقوق ملی آنها پیوستن سریعتر مردم به حرکت را تسهیل و پیوند متقابل نیروهای مبارز پیشاهنگ با مردم را سبب میگردد.
هرگز فراموش نکنیم که پیشاهنگان این امر فعالین سیاسی هستند ، حتی اگر در حال حاضر تعدادشان در هر منطقه و محله ای به عدد انگشتان دست نباشد! نیروهای پیشرو یعنی نمونه و الگوی انسانی ایده آلهای مکاتب و جنبشهای سیاسی که به مردم و ملتها عرضه می گردند.
نیروهای پیشاهنگ باید آمال و افکار و آرزوهای ملی و خواسته های مردم در زمینه های صنفی، کارگری، اقتصادی ، فرهنگی و … و راهکارهای مبارزاتی مورد نظر خویش را به صورت فعالانه و مستمر به هر طریق ممکن با اطرافیان و مردم در میان بگذارند ، چرا که مردم میبایستی قبل از رهائی مطمئن گردند که در فردای استقلال با دولتی مسئول و تفکری در جهت خدمت به آنان مواجهه خواهند شد که هدف از مبارزه و فداکاریش جهت رهائی سرزمین و ملتش میباشد.

راهکار ما
تشکیلات راه ملی جهت مبارزه رهائی بخش در داخل ، تشکیل «تیمهای آل بایراق» و بعد از اتمام مراحل لازم هسته های عملیاتی «فدائیان بابک» را طراحی و در حد امکانات به مرحله اجرا گذارده است.
«تیمهای آل بایراق» از عناصر کمتر و یا ناشناخته در حرکت ملی عضو گیری میکند و حداقل از ۳ تا ۵ نفر عضو تشکیل میگردد.
«فدائیان بابک» واحدهای عملیاتی خاص متشکل از اعضاء گزینش شده از میان تیمهای آل بایراق هستند که تحت نظارت تشکیلات مرکزی و به منظور انجام عملیات مشخص و ویژه ماموریت می یابند.

چرا تیمهای آل بایراق بر اساس مشخصه «عناصر کمتر» و یا «ناشناخته» در حرکت ملی طراحی شد ؟
زیرا رژیم به دلیل داشتن تجارب ضد انقلابی بویژه در برخورد با گروههای سازمان یافته و حتی چریکی، در صورت گزینش شیوه علنی مبارزه آزادیبخش از ناحیه فعالان ملی – سیاسی ، قادر است که همانند دهه ۶۰ و یا ۶۲ دست به حمله همه جانبه به افراد و تشکیلاتهای حرکت ملی بزند و متاسفانه به دلیل سالها تعقیب و مراقبت از افراد شناخته شده و مشخص بودن ارتباطاتشان برای رژیم که دقیقا بخاطر تشکیلاتی عمل نکردن آنها است ، به راحتی میتواند ضربات جبران ناپذیری به حرکت وارد نماید و به صورت روبنایی و هم به صورت عمقی حرکت را تمام و کمال فلج و به سمت و سوی نابودی کامل سوق دهد.
با اعمال این شیوهّ، یعنی عضوگیری از عناصر ناشناخته و سپس تحت آموزش ایدئولوژیک – سیاسی و قراردادن آنها ، علاوه بر مسدود کردن راه نفوذیهای غالبا هدایت شده از طرف ارگانهای امنیتی و وزارت اطلاعات رژیم ، در صورت لو رفتن و دستگیری آنها و یا حتی تحقق نفوذ به معنای واقعی آن نیز ! تنها و فقط یک تیم ضربه خورده و از انتقال صدمات و شکافهای امنیتی آن به سایر تیمها جلو گیری می شود و از حیث حفاظت نیز شناسایی عامل نفوذی برای تشکیلات راحت تر خواهد بود.

عضو گیری و تشکیل تیم ها :
بخش کاملا مخفی و مجرب اجتماعی سازمان بعد از شناسائی فرد مورد نظر و انجام چک امنیتی با شیوه های کاملا حرفه ای به وی نزدیک و در صورت پاسخ مثبت شخص مورد نظر تحت آموزشهای کامل ایدئولوژیک-سیاسی و… قرارمیگیرد.
«به عقیده مجموعه تشکیلات راه ملی ، بدون داشتن اعضائی که تفکرشان در تمامی زمینه ها یکسان بوده باشد ، امکان مبارزه حرفه ای و رهائی بخش ممکن نیست.
برای مثال عضوی که هنوز درک درستی از تاریخ آزربایجان نداشته و همانند آریائی پندارانی که نمی دانند خواستگاه ملیشان از سیبری است یا کشمیر و یا درک متفاوتی از ملی گرائی و حقوق ملی داشته و درک اشتباهی از نقش دول استعماری و… داشته باشند، چگونه میتوانند بدون انشعاب به راه خود ادامه دهند و یا تحت تاثیر تغییرات دوره ای عناوین و موضوعات سیاسی مطرح و به روز جامعه ، استراتژی و متدهای مبارزاتی آنها نیز دستخوش تغییر نشود !؟»
چون تشکیلات راه ملی از حیث کارکردی ، به کادرهای رهبری کننده همپایه اعتقاد دارد و رهبری را موضوعی انحصاری تلقی نمی کند و همچنین با تفکر کهنه رایج در سازمانهای کلاسیک که اعضا فقط منتظر خط و خطوط از مرکزیت بوده و از خود خلاقیتی نداشتند و در صورت ضربه خوردن مرکزیت باعث انحلال و یا انحطاط تشکیلات میگردید، هیچ موافقتی ندارد ، در عین آنکه به سلسله مراتب و نظم و هماهنگی تشکیلاتی معتقد میباشد ، تیمها را طوری سازماندهی و آموزش میدهد که حتی در صورت قطع ارتباط با تشکیلات اصلی «در صورت ضربه خوردن ارتباطات و یا قطعی شبکه های ارتباطی» بتوانند خودشان در قد و قامت یک سازمان رهایی بخش و تحت عنوان رسمی «تشکیلات راه ملی» مسئولیت پذیری داشته و با تدارک امکانات و تدوین برنامه های مقتضی ، مستقلا عمل نمایند.
فعالیت اعضا تک بعدی نبوده و به صرف عضویت در یک تیم مسئولیت های عام مبارزه یعنی تبلیغ و جذب مردم از آنها سلب نمی شود ، بلکه بعد از قبولی عضویت و اتمام موفق آموزش های ایدئولوژیکی – سیاسی و… این فرد موظف میگردد تا در محیط کاری، تحصیلی ، ورزشی، محله و… خود به تبلیغ مستمر ادامه داده و به نوبه خود به عضو گیری مجدد با معیارهای سازمان نیز بپردازد و بعد از عضو گیری نیز همان آموزشهای کسب شده را تحت تعلیمات سازمان به اعضای جدید تیم انتقال بدهد.
به خاطر بالابردن ضریب امنیتی تیم ، اعضاء تیم میبایستی با هم ارتباط اجتماعی متناسبی داشته باشند تا در صورت شک و تعقیب و یا استعلام از خبر چین های محلی ، به مورد مشکوکی پی نبرند. برای نمونه ارتباط چند دانشجو با یک مکانیک، بازاری و…میتواند مشکوک و خبر چینها را حساس نماید . اما ارتباط چند هم دانشکده ای ، کارمند و یا هم کلوبی و یا هم محله ای میتواند رفت آمد آنها را توجیه و عادی نشان دهد.
شناخت افراد هم تیم از یکدیگر محاسن زیادی دارد. عضو گیری بر اساس شناخت های اولیه ، علاوه بر اینکه کمک می کند تا از همان ابتدا امکان نفوذ عناصر رژیم به درون تیم گرفته شود ،بلکه موجب تقویت حس اعتماد و روابط عاطفی بین اعضاء تیم نیز میگردد که در چنین حرکاتی بسیار مهم میباشد.
یک تیم متشکل از یک مسئول و دو یا چهار عضو بوده و کانال ارتباطیشان صرفا مسئول تیم میباشد. البته سازمان به صورت دوره ای تمامی رده ها و اسامی و کد شناسایی اعضا را اخذ و کنترل و در صورت دستگیری و یا غیبت مسئول تیم به هر دلیل مشخص یا نامشخصی که بوده باشد ، مراتب را به دیگر اعضا تیم ها اطلاع و در خصوص تعیین مسئول جدید با آنها هماهنگی می نماید. به همین دلیل کلمات رمزی برای هر عضو مجزا داده می شود تا مطمئن گردد تماس گیرنده از طرف سازمان میباشد.
تیمها موظفند در مراحل اولیه و تا قبل از تشکیل تیمهای عملیاتی فدائیان بابک تدارکات و مشکلات مالی خود را رفع نمایند.
تامین نیازهای مالی تیم و تامین هزینه تدارکات و مخفیگاه و حمل و نقل و ملزومات یکی از مهمترین دغدغه های هر گروه مبارزی می باشد.
در طی مراحل آموزش فرق اساسی میان تشکیلات سیاسی و شرکت های بازرگانی و تجاری به مبارزان عضو تعلیم داده می شود تا آنها تحت تاثیر نیرنگهای فریبنده تبلیغاتی رژیم قرار نگیرند. زیرا رژیم و عمال آشکار و مخفی آن سعی می کنند با متمول نشان دادن تشکیلات سیاسی مخالف و ادعای اعطای کمکهای مالی بی حد و حساب از ناحیه سرویسهای خارجی و دول متخاصم به آنها ، هم تشکیلاتهای مخالف را خودفروخته و کاسبکار معرفی کند و اعتماد مردمی را از آنها سلب کند و هم از طرفی موجبات ایجاد توقع غیر منطقی دایر بر تامین مالی مبارزان از ناحیه تشکیلاتها را در میان اعضا و طرفداران دامن میزند.
در آموزش امور اسپانسوری به اعضاء جدید ، آگاهی های لازم در خصوص نحوه تهیه منابع مالی سازمانهای مبارز که غالبا از طریق حق عضویت های اعضا و بخشش های خاص افراد و نهادهای خیر فراهم می شود و کمیت آن که غالبا محدود و مشخص می باشد ، اطلاعات لازم به آنها تعلیم داده می شود.
«تشکیلات ملی یول معتقد است ؛ ادعای مستقل بودن و داشتن استقلال با وابستگی مالی و سیاسی تشکیلاتهای مبارز به محافل قدرت غیرممکن و غیر قابل تصور است و در صورت تحقق این وابستگی ، تغییر وضعیت سیاسی چندان به حال مردم فرقی نخواهد کرد زیرا فقط جای ارباب و اشغالگر و شیوه استثمارشان فرق خواهد کرد و باز تولید نظام جدید نیز چیزی جز ظلم و ستم و استثمار و استضعاف افراد ملت نخواهد بود.»
فعالیت تیمها بر اساس تخصص و نیاز سازمان تقسیم و تعریف میگردد . در روال انجام کارها نیز می بایستی از قاعده و قانون «عمل کوچک تا عمل بزرگ» و «از فعالیت های ساده تا پیچیده» تبعیت گردد.
جلسات آموزش و تحلیل مسائل و رویدادها در تیم ها بعد از آموزشهای مقدماتی میبایستی با جدیت ادامه یابد چرا که مسلح بودن به ایدئولوژی رهائی بخش ملی باعث تحرک تیم ها جهت رشد و گسترش آن تا مرحله آزادیبخشی میگردد. موکدا باید تاکید کنیم که «بدون تئوری انقلابی نمی توان مبارزه انقلابی را پیش برد».

وظایف تیم ها در دوران آمادگی برای قیام:
– جذب نیروهای متخصص در امور نظامی جهت بکار گیری در قیام و نیز حفظ امنیت کشور و مرزها در دوران بعد پیروزی!
– جذب نیروهای متخصص در امور اقتصادی جهت بکارگیری در دوران قیام و بعد از پیروزی!
– جذب نیروهای متخصص در رشته علوم سیاسی و روابط بین الملل و … جهت بکار گیری دردوران گذار و بازسازی کشور!
– جذب نیروهای متخصص در امور مطبوعات و دیگر رسانه ها جهت پوشش خبری و اطلاع رسانی و آگاه سازی ملت در دوران قیام و نیز تامین نیازهای خبری کشور بعد از پیروزی!
– جذب نیروهای متخصص در امور علمی و دانشگاهی جهت تدوین دروس و تصحیح متون تحریف شده آموزشی برای دوران استقلال و نیز تدوین استراتژی آموزشی در دولت مستقل دمکراتیک آزربایجان جنوبی!
– جذب نیروهای متخصص در امور هنری جهت خلق آثار حماسی ، انقلابی و تهیجی برای دوران قیام و نیز تدوین استراتژی فرهنگی برای زدودن تحریف ۲۰۰ ساله تاریخ و فرهنگ ملی آزربایجان و شناسانیدن واقعی آن به جامعه جهانی!
– جذب نیروهای متخصص در امور کارگری ، کارمندی و… جهت سازمان دادن اعتراضات، اعتصابات و نیز تدوین قوانین ملی جهت احقاق حقوق زحمتکشان جامعه و احیای عدالت اجتماعی در جمهوری دمکراتیک آزربایجان جنوبی!
– جذب نیروهای متخصص در امور زنان جهت هدایت و مدیریت اعتراضات آنها و سمت و سو دادن آن به خواستهای ملی در دوره قیام و نیز تدوین قوانین مترقی برای برابری حقوقی زنان و نشان دادن شأن و جایگاه واقعی آنها در جامعه تورک آزربایجان!
– جذب نیروهای متخصص در امور جوانان جهت همراه کردن آنان با حرکت ملی بویژه دانش آموزان و دانشجویان و نیز تدوین استراتژی ملی برای جوانان به عنوان آینده سازان کشور، بر اساس آخرین دست آوردهای جوامع پیشرفته و نیز فرهنگ غنی ملی آزربایجان با اولویت بکارگیری جوانان در تمامی امور کشور، ایجاد کار تضمینی بعد از اتمام دانشگاه، ایجاد مراکز تخصصی برای جوانان بعد از اتمام دبیرستان و بکار گیری آنها در امور ادارات و کارخانجات و..!
– جذب نیروهای متخصص در امور ورزشی جهت همراهی ورزشکاران با حرکت ملی و نیز تدوین استراتژی برای ورزش و نیز اجرائی کردن ورزش همگانی در تمامی مراکز کاری با هدف سلامتی اجتماعی!

وظایف تیم ها در دوران شکل گیری قیام:
– حملات سازمان یافته به صدا و سیمای مراکز استانها و بدست گیری آن و انتشار و پخش فیلم ، کلیپ و سخنان شور آفرینی که قبلا آماده شده و با استفاده از اعضای مخفی جذب شده در بخش مطبوعات جهت تهیج و هدایت مردم. همچنین هماهنگی خطوط ستاد فرماندهی قیام در شهرها و فراخوانها و تجمعات نیز توسط این بخش اعلام میگردد.
– حمله سازمان یافته به مراکز سرکوب رژیم و بویژه مراکز نگهداری مهمات نظامی و بدست گیری آن و سپس با استفاده از نیروهای جذب شده نظامی توزیع آن در بین مردم و دیگر تیمهای آماده و سپس هدایت نیروهای مسلح جهت بدست گیری مراکزی که از قبل مشخص و شناسایی شده!
– بدست گیری مراکز اصلی پخش و نگهداری مایحتاج و کالاهای مصرفی مردم و نیز بنادر و سدها و نیروگاهها و انبارهای اصلی و پمپ بنزین ها و واحدهای انتقال سوخت ، با هدف ممانعت از سوءاستفاده محتکران به منظور رفع نیازهای روزمره و آنی مردم در شرایط بحرانی !
– حمله و تصرف مراکز شناخته شده امنیتی-اطلاعاتی و نیز مراکز امن شناسایی شده ، جهت جمع آوری اسناد و مدارک به منظور ثبت در تاریخ و استفاده از آنها در محاکمه سردمداران و عوامل سرکوب رژیم.
– بدست گیری مراکز استراتژیک و حفاظت و کنترل آن توسط نیروهای جذب شده متخصص منجمله پالایشگاهها، مراکز بهداشتی ، درمانی و پزشگی ، ادارات برق ، آب و تلفن ، مراکز کنترل و هدایت پخش پارازیت، پخش اینترنت و مراکز سایبری رژیم !
– بدست گیری شهرداری و فرمانداری ها و نهادهای حاکمیتی تمامی استانها و شهرستانها و بخشها !
– حمله و دستگیری تمامی پرسنل ابواب جمعی حوزه های جهل و جنایت رژیم و ملاهای مفت خور و جنایتکار جهت محاکمه در دادگاههای دولت ملی ! (اگر ملاهایی قبل از قیام اظهار پشیمانی و به حرکت ملی پیوسته و یا به مخالفت با رژیم بپردازند طبعا با بزرگ منشی و عدالت ملت شریف آزربایجان مشروط برعدم همکاری عملی در قتل و جنایت بخشیده و سپس در مراکز خاص اسکان داده می شوند تا بعد از کار آموزی ترجیحا در امور کفن و دفن اموات در گورستانها و یا کارخانجات و موسسات کشاورزی بکار گرفته شوند!)
– بدست گیری بنگاههای اقتصادی و مراکز مالی رژیم جهت هدایت و مدیریت قیام و تامین مالی آن.
– بدست گیری دیگر اماکن و مراکز مهم و استراتژیک در تمامی محلات و مناطق آزربایجان با هدف حفظ و صیانت از امنیت مردم و تحکیم نتایج قیام!
– تشکیل تیمهای زبده فدایی توسط عناصر متخصص نظامی جذب شده و اعزام آنها به مناطق غرب آزربایجان جهت مقابله با زیاده طلبی های قابل پیش بینی گروههای تروریست کردی که توسط دولتهای خارجی هدایت می شوند و طبعا در چنان شرایطی با نژادپرستان فارس نیز ممکن است هم پیمان و متحد گردند.
– مسلح کردن عمومی مردم غرب آزربایجان در شهرها و بخشها و روستاها و اماکن منطقه و سازماندهی آنها برای مقابله با تحرکات توسعه طلبانه مزدوران مسلح متجاسر !

فن مبارزه مخفی
وقتی تمام قدرت و امکانات اقتصادی و نظامی و سیاسی و مطبوعاتی و انسانی جامعه دست حاکمیتی غدار و ستمگر است ، مبارزه علنی یعنی خودکشی تمام عیار. مبارزه مخفی عادلانه ترین و در عین حال شجاعانه ترین راه مبارزه با چنین دشمنی است. مبارزه ای که در فرایند آن از سایه ها ترکش فوران کند و از عمق سکوت شهر انفجارهای ویرانگر دشمن را سرآسیمه و ناتوان سازد. مبارزه مخفی مبتنی بر فنونی است که می توان منجر به تغییر بالانس قدرت درگیری به نفع گروههای مبارز نامرئی و بی نام و نشان می گردد.
در اینجا خلاصه وار به مهم‌ترین نکات در رابطه با فن مبارزه و سازماندهی مخفی در زندانی بنام ایران! اشاره می کنیم:
مبارزین آزربایجان جنوبی باید اهمیت مبارزه متشکل را بعد از تجربه دو رژیم مستبد و اشغالگر شاهنشاهی پهلوی و جمهوری اسلامی بخوبی درک نموده باشند. زیرا در چنین سیستمهائی که سرکوب حرف اول و آخر حاکمیت محسوب می گردد ، فرد هر قدر پر قدرت و با ایمان باشد اگر تنها و یک تنه وارد کارزار مبارزه گردد به جز هدر دادن انرژی و وقت و حتی جان خویش ، کار دیگری نمیتواند انجام دهد و مبارزه با رژیمهای خودکامه و بویژه اشغالگر نیازمند حرکتی با برنامه و تشکیلاتی حرفه ای و کار آزموده است.
البته این به معنای نفی و یا نادیده گرفتن زحمات دلسوزانی که عمرشان را وقف ایده آل های مترقی ساخته و تاثیرات مهمی در آگاهی مردم داشته اند نیست ، بلکه حتی این عزیزان خودشان نیز واقف بوده و میدانند که جهت تحقق ایده هایشان نیاز جدی به تشکیلات و مبارزه رهائی بخش میباشد . اما این را نیز میبایستی در سازماندهی نوین مد نظر قرار دهیم که برخلاف تلاشهای شبانه روزی عوامل ستون پنجم دشمن که سعی در افشای تمام پتانسیل های حرکت به منظور دشیفره نمودن آنها دارند ، هر چقدر ارتباطات تشکیلاتی نویسندگان ، هنرمندان دانشمندان، ورزشکاران و… مطرح ، علنی نبوده و مشخص نگردد ، آنها بهتر میتوانند روی ایده های سازمان کار کرده و با نشر آثار خود نفس حرکت و قیام آزادیبخش ملی را تبلیغ و ترویج نمایند.
لازم به ذکر است که «البته در اینجا روی سخن ما با مردم است ، نه با کسانی که دست در دست رژیم داشته و فقط برای مشتی پول ، ملت و انسانیت خود را زیرپا گذارده اند.»

دیسیپلین و انظباط کامل:
در مبارزه آزادیبخش آن هم با رژیمی همانند جمهوری اسلامی لاابالی گری ، بی نظمی ، بی دقتی و عدم پایبندی به مقررات امنیتی به دلیل آنکه علاوه بر به خطر انداختن جان شخص خطاکار، باعث سرایت خطر به دیگر اعضا و سازمان میگردد ، جزو خطاهای غیر قابل بخشش بوده و در صورت مشاهده حتما میبایستی عضو خاطی تنبه و تنبیه و در صورت تکرار کنارگذارده شود.
کسی که آگاهانه راه مبارزه آزادیبخش را انتخاب و عضویت در تیمهای عملیاتی را می پذیرد ، میبایستی قبول کند که مهم‌ترین اصل مبارزه مخفی توجه دقیق به نحوه عمل و شگردهای پلیس و دیگر ارگانهای سرکوبگر میباشد .
اعضای تیم میبایستی در به کار بستن فنون و تاکتیک‌های امنیتی حداقل یک قدم از نیروهای رژیم جلوتر باشند. رژیم هزاران کارمند و متخصص و وسائل مجهز برای درگیری و کنترل مخالفین در دست دارد. به همین علت ساده انگاری ئر توصیف شرایط نبرد و نادیده گرفتن قدرت و امکانات دشمن ، در نهایت فقط به سود دشمن تمام می‌شود. به همین خاطر شناخت متد کاری سیستم اطلاعاتی و دیگر نیروهای سرکوبگر و تاکتیکهای مقابله آنها با نیروهای مبارز و سپس یافتن بدلهای آن از وظایف سازمان بوده و اجرای دقیق تاکتیک های مبارزاتی تعیین شده از ناحیه تشکیلات نیز مسئولیت تیم ها می باشد.

راههای تسلط بر تشکیلات
سیستم اطلاعاتی رژیم معمولا به دو صورت به سازمانهای سیاسی مسلط می‌شود:
اول – از طریق نفوذ یعنی فرستادن عوامل خود به درون سازمان های مخالف و یا به کنترل در آوردن فرد و افرادی از درون سازمان برای خبرگیری و افشای تصمیمات سازمان و یا ایجاد کارشکنی در اداره آن و اجرای تصمیمات اتخاذ شده .
دوم – از طریق تعقیب و مراقبت و پی‌گیری ممتد سازمان و اعضاء آن .

سازمانهای سیاسی برای خنثی کردن تاکتیکهای نفوذ رژیم میبایستی با حساسیتی بسیار بالا چاره اندیشی کنند و به هر صورت ممکن با حفاظت کامل از اسناد و مدارک و ارتباطات خود ، مانع از جاسوسی رژیم گردند.
شناسائی اولیه اعضاء و کادرها اگر به صورت صحیح و درست و بر اساس استانداردهای امنیتی صورت گرفته باشد، موضوع نفوذ در سازمان از طریق مهره های موسوم به ستون پنجم یا جاسوسان تا حدود زیادی برطرف و منتفی خواهد بود.
بعد از جذب و طی مراحل عضویت افراد نیز، تشکیلات میبایستی با حیطه بندی اطلاعات به افراد جدید الورود حداقل حق دسترسی به اسناد و اطلاعات را باید قائل گردد و اجازه ندهد که اعضاء موصوف بیش از اندازه و خارج از حیطه کاری و عملیاتی مربوطه به اطلاعات دسترسی داشته باشد و اعضا مخالف با این متد را لیست بندی کرده و جهت حصول اطمینان از پاک بودنشان به طرق مختلف از حیث امنیتی مجدد چک نماید.
اشخاص و اعضاء جدیدی که به جای تمرکز بر روی موضوعات و سیاستها و جزئیات مبارزه سیاسی، بیشتر حواس خود را ششدانگ در زوایای امنیتی تشکیلات معطوف می نمایند و سعی در دسترسی به اطلاعات غیر ضرور و غیر مرتبط دارند را بایستی به صورتی حرفه ای چک و مورد بررسی مجدد قرار داد.
تک تک اعضاء تیم میبایستی خانه امن، راههای ارتباطی خاص برای خود داشته باشند تا در صورت ضربه خوردن با موفقیت امکان فرار و مخفی شدن را داشته باشند، تا در صورتی که عضو و یا اعضای دستگیر شده نتوانستند در مقابل شکنجه های عوامل رژیم مقاومت کرده و مجبور به همکاری و اعتراف گشتند ، صرفا امکان آن را داشته باشند که تنها اطلاعات فاقد ارزش و به اصطلاح سوخته شده را در اختیار بازجوها قرار بدهند و هرگز نتوانند اطلاعات راجع به دیگر اعضا را فاش نمایند.
هر عضو تیم بعد از جذب موظف به رعایت صد در صدی نکات امنیتی خواهد بود. یعنی همیشه بایستی این احتمال داده شود که دشمن او را تعقیب میکند. پس میبایستی در ترددها آموزشهای کسب شده برای تردد و عملیات فریب تعقیب کننده احتمالی را به دقت به اجرا بگذارد. اجرای این این عملیات مکرر روزانه هرگز نشانه و دلیل بر ترس نیست بلکه نشانه ذکاوت و تدبیر برای حفظ امنیت تلقی می شود و هرگز نباید از انجام آنها خسته شد یا اهمیت آنها را ولو برای یکبار هم که شده فراموش کرد. مبارزه ذاتا یک جنگ تمام عیار است و برابر قانون جنگ اولین اشتباه آخرین اشتباه خواهد بود.
اعضا باید احتمال دستگیری خود را در همه حال در نظر گرفته و به همین خاطر میبایستی در خانه ، کامپیوتر، تلفن و… از ذخیره و نگهداری اطلاعات اضافی و فاقد رمز خودداری نمایند.
برای هر اقدام و یا ترددی حتما از قبل محمل و بهانه مناسبی در نظرگرفته شود تا غافلگیری منتفی گردد و با تسلط در پاسخگوئی از اتهامات و حتی شک ماموران باید جلوگیری کرد.
احتمال دستگیری در همه حال وجود دارد به همین خاطر و یک مبارز و فعال سیاسی همواره و در همه حال باید خود را برای دادن بازجوئی های صحیح و سپس طی مراحل دادگاهی شدن و زندان آماده نماید.
برای اینکار توصیه می شود که اعضاء حتما جزوه های آموزشی مربوطه به زندان و راهکارهای آن ، بازجوئی ، مقاومت، ارتباط و سازماندهی در زندان و فرار را به دقت مطالعه و سرمشق خود قرار دهند.

عرصه و محتوای آموزش در تیمها
الف- مبانی نظری مبارزه مخفی:
آموختن اصول و شگردهای مبارزه مخفی در شهر با استفاده از تجارب دیگر مبارزان راه آزادی و بویژه مبارزات مسلحانه در دوران شاه و شیخ و تحلیل علل ناکامی آنها و سپس ارائه راهکار تشکیلاتی در مورد علت و چرائی عدم موفقیت آنها سرفصل مهمی از آموزشهای سازمانی محسوب می گردد.
« به عقیده ما عدم انطباق ایدئولوژی و غیر بومی بودن آن با اجتماع و نیز درک غلط نیروهای پیشتاز از ماهیت سیاسی، اقتصادی و… رژیم ، اصلی ترین علتهای شکست مبارزینی است که با صداقت و از جان گذشتگی و نیز موفقیتهای نظامی بالا و حتی ایجاد مناطق آزاد شده ، باز هم نتوانستند به موفقیت نهایی نائل آیند»
این آموزشها جنبه شخصی و درونی داشته و تکثیر و انتشار آنها همانند جزوه ها و کتابچه های آموزش تشکیلاتی و پخش عمومی آن مطلقا ممنوع میباشد . (همانطوریکه پیشتر توضیح داده شده است ، این جزوه به صورت استثناء و حسب تصمیم کمیته مرکزی تشکیلات ملی یول جهت ارائه به عموم خصوصا جوانان مشتاق به فعالیت مبارزاتی با رعایت اصول امنیتی لازم خلاصه نویسی شده و تیمهای عملیاتی مجاز نیستند تحت هر عنوان که باشد بدون هماهنگی و کسب مجوز از کمیته مرکزی موضوعات کلاسهای آموزشی و عملیاتی و جزوات مشابه و یا تجربیات عملیاتی خود را به صورت غیر رمزی نگهداری و ذخیره و در اختیار دیگران گذاشته و یا منتشر نمایند.)
«تبلیغ» ، «آموزش» ، «درز و افشای اطلاعات» سه موضوع کاملا متفاوت اما دارای مبنایی واحد هستند. یک عضو در چارچوب تشکیلاتی هرگز به یک کادر همه جانبه ارتقاء نمی یابد مگر اینکه جمیع آرمانهای تشکیلات را درک و به آنها ایمان بیاورد و با قبول پرنسیبهای تشکیلاتی راههای عمل به آنها را کشف کند. کادر همه جانبه فی النفسه نسخه ای تکثیر شده از رهبری سازمان است که با اعمال کنترل های خاص آموزش داده شده و در زمینه رهبری مبارزات در منطقه عملیاتی ویژه خود به صورت مستقل عمل می کند و نتیجه را برای نظارت به تشکیلات منعکس می کند.

ب- آموزش های سیاسی- اجتماعی :
مطالعه موردی انقلاب فرانسه ، انقلاب روسیه ، انقلاب چین ، انورخوجه و تیتو به عنوان دو استثنا در بلوک شرق ، انقلاب مشروطه ، قیام خیابانی ، جنبش جنگل ، قیام پسیان ، دلیل حذف رضا پهلوی و جایگزینی پسرش ، حرکت شیخ خزعل ، نهضت ۲۱ آذر و نیز حرکت قاضی محمد و سپس گروه ‌اسماعیل شریف‌زاده ، جریان ملی شدن نفت وکودتای ۲۸ مرداد ، قضیه فیضیه و علم کردن خمینی ، پیدائی احزاب و ایدئولوژیهای وارداتی و نتایج مثبت و منفی آن ، نقش منفی حزب توده در حزب گریزی مردم ، چریکهای فدائی ، مجاهدین ، شریعتی ، قیام ۲۹ بهمن و مقایسه آن با ۲۲ بهمن ، حرکت خلق مسلمان و نقش تخریبی شریعتمداری به عنوان سمبل سازشکاری، ارتجاع ، وابستگی و ضد تورک بودن آن ، عملکرد رژیم و مخالفین طی این مدت ، نقش دول خارجی و بویژه دولتهای استعماری در زندانی بنام ایران و درک اهداف آنها در مورد ملت تورک آزربایجان جنوبی و… بعنوان سرفصل های آموزشی اعضا طی مراحل مختلف به اعضا آموزش داده می شود.

ج- آموزش تاریخ :
تشکیلات راه ملی معتقد است تاریخ را صاحبان قدرت و بویژه دولتهای استعماری نوشته اند. طبعا قبول کورکورانه حتی نوشته های به اصطلاح معتبر، بدون رد شدن از فیلتر و نگرشی که اساس را حقانیت و منافع ملی قرارداده باشد ،موجب گمراهی شخص مطالعه گر می شود.
ما ، جهت درک اساس و مبانی تاریخ آزربایجان تمرکز خود را نه به نوشته های هرودوت معطوف می کنیم و نه تاریخ نگاران سفارشی شوروی را جدی و معتبر تلقی می کنیم. ما حتی به اصطلاح تاریخ دانان کپیه نویس خودی که نوشته هایشان غیر متوازن و مملو از خطا بوده و نتیجه کارشان چیزی جز ابترکردن تاریخ و قدمت حضور و نفوذ تورکان در منطقه نیست اعتماد و اتکایی نداریم. بلکه تنها مطالعه تاریخ دیرین تورکان اثر جاودان و خط شکن شهید ذهتابی را توصیه و مباحث تاریخی را معطوف به آن تحلیل و ساختار آن را اساس ارزشگذاری ها قرار داده و آن را به عنوان تاریخ آزربایجان آموزش میدهیم و تحلیل ها و آموزه ها و فرضیه های تاریخی خاص مبتلا به خود را از آن استخراج می کنیم.

د-آموزش ایدئولوژیکی:
تشکیلات ملی یول معتقد است بدون داشتن ایدئولوژی منسجمی که قادر به پاسخگوئی به مسائل مختلف باشد امکان مبارزه ملی وجود ندارد.
برای نمونه ما با جریاناتی مواجهه میشویم که به دلیل نداشتن ایدئولوژی منسجم و ره گشا با دو و چندگانگی دست به گریبان هستند.
نمونه 1) این جریانها عموما با نژادپرستی و استثمار مخالفند و معتقدند رژیم منابع ملی آنها را غارت نموده ، اما بعضا تحت تاثیر برخی عقاید انحرافی از این نگرانند که ما که در جنگ هشت ساله با عراق برای زندانی بنام ایران خون داده ایم چرا از نفت آن محروم گردیم؟ حال آنکه خود بخوبی میدانند الاحواز و محمره نه از حیث تاریخی خاک آزربایجان بوده و نه می توانیم ادعای آن را داشته باشیم و اگر حکمرانی و اشغال دیگر کشورها چنین حقی به دولتهای متجاوز میدهد ، پس در آن صورت یونان ، روم ، مصر ، تورکیه ، اعراب و نیز فارسها نیز حق دارند مناطق تحت اشغال خود را خاک و حوزه تمدنی !!! خود بدانند. مگر آنکه در اشغالگری و تجاوز استثناء قائل گردیم و تجاوز و اشغالگری ترکان را مشروع و مملکت گشایی و اشغالگری اسکندر و ناپلئون و سزار و… را نامشروع بدانیم ! و یا همانند حاکمیت های مبتنی بر اسلام ، نام اشغالگری را به «فتح» و «گسترش دین» تغییر و آن را توجیه دینی بنمائیم.
حال آنکه بر اساس ایدئولوژی مورد قبول تشکیلات راه ملی، اشغالگری و تجاوز توسط هر کس که باشد محکوم و غیر قابل توجیه و استیلا بر سرزمین ها و منابع تاریخی و جغرافیای دیگر ملل به عنوان مبنا و دلی حق غیر قابل استناد است ، و در مورد کشورگشائی در تاریخ نیز قبول دارد که تجاوز و استیلا در گذشته متاسفانه بخشی از واقعیت جوامع غیر متمدن بوده و بعنوان حقایق تاریخی وجود داشته و غیر قابل انکار است ، ولی امروز دفاع از این نوع اندیشه را غیر انسانی ، ضد بشری و قویا مذموم و محکوم میدانیم.
نمونه 2) ایضا در جواب توهین نژادی پان فارسها و برای آنکه این اندیشه ارتجاعی را محکوم و خود را مدرن و مترقی بدانند ، برخی به دلیل عدم انسجام فکری که از نبود ایدئولوژی ملی نشأت میگیرد مینویسند: « با پوزش از زنان » زنان شرفشان بیش از اینهاست؟؟ یعنی توهین و تحقیر ذاتی به نصف جامعه بشری را به بهانه پاسخگویی به یک توهین مبتنی بر نژاد پرستی که توهینی عرضی است ! صحیح و قابل قبول و موجه می دانند!
نمونه 3) در عین حال که همگان میدانند ، عامل اصلی روی کار آمدن رژیمهای اشغالگر در منطقه ما ، دولتهای استعماری بوده و حتی طرح کریدور ترور و اشغال خاک آزربایجان جنوبی پروژه مشترک آنها میباشد ، برخی از افراد و جریانات همانطوریکه پیشتر قید نمودیم ، به دلیل عدم انسجام فکری و فقدان نگرش ایدئولوژیکی و ملی به دنبال کسب حمایت و پشتیبانی از همان قدرتها بعنوان حامی و اسپانسور میباشند !!!

ه- آموزشهای ویژه :
نحوه شناسائی مراکز حساس نظامی ، سیاسی و امنیتی و فرهنگی رژیم و نیز شناسائی و تعقیب مهره های اصلی و جنایتکار رژیم و جمع آوری اسناد و مدارک مورد نیاز برای تشکیلات و مبارزه ، جزو مقولات و موضوعات آموزش خاص و ویژه هستند که به صورت عمومی به جمیع اعضاء و به صورت اختصاصی به اعضائ تیم های عملیاتی مرتبط تعلیم داده می شود.

و- آموزش‌های ورزشی:
یک مبارز و عضو تیم های آل بایراق می بایستی حداقل یکی از رشته های ورزشهای رزمی را با محوریت دفاع شخصی یاد بگیرد.در عین حال با دو ، شنا و تیر اندازی و کوهنوردی و … آشنا بوده و آمادگی بدنی برای انجام ماموریتهای محوله داشته باشد.

نوع سازماندهی در تیم ها
به منظورجلوگیری از شناخته شدن و لو رفتن تشکیلات و اعضای آن ، سازماندهی همواره و در همه حال به صورت عمودی انجام میگیرد. در این روش هر تیم مستقل بوده و تنها از طریق مسئول تیم با تیم های ماقبل و نهایتا تشکیلات مرکزی ارتباط برقرار میکند.
چارت سازمانی تشکیلاتی که بر مبنای چنین روشی سازماندهی شده باشد، همچون یک هرم است. یعنی هرچه بالاتر برویم تعداد افراد در معرض دید و در دسترس کمتر است ، براین اساس رده‌های پائین‌تر شناخت اطلاعاتی از رده‌های بالاتر ندارند و همچنین تیمها نیز به صورت موازی در کنار هم قرار دارند ولی از یکدیگر هیچگونه اطلاعی ندارند و ارتباط سازمانی بین آنها منتفی می باشد ، حتی اگر در یک محله مستقر باشند. در این روش ضریب امنیتی کل تشکیلات بالا رفته و احتمال وارد آمدن ضربات گسترده به سازمان کاهش میابد.

هدف دشمن چیست؟
سازمان‌های اطلاعاتی و امنیتی رژیم بدنبال چه اهدافی هستند و در راستای شناسائی و ضربه زدن به حرکت و تشکیلاتهای آن به چه کارها و اقدامات و تدبیر هایی متوسل می گردند؟

اصلی ترین و اولویت دارترین هدف مجموعه فعالیت های سیستم اطلاعاتی رژیم ، جلوگیری از شکل گیری اعتراضات و تشکل و سازماندهی مخالفان میباشد. به همین علت تمامی انرژی خود را در جلوگیری از چنین حرکاتی صرف می کنند. در این راستا ، اقدامات آنها غالبا تبلیغاتی بوده و سعی در بزرگ نمائی و قدر قدرت نشان دادن رژیم ، و القاء عدم توانائی مخالفان می گردد ، یا به عبارتی بکار بستن جنگ روانی مهمترین کار آنها را تشکیل میدهد .
البته این مهم نباید ما را به نادیده گرفتن حقایق ترغیب کند. یعنی ما باید به تفاوت بین قدرت و توانایی واقعی رژیم و قدرت و توانایی مورد ادعایی رژیم واقف باشیم.

در صورت عدم موفقیت سیستم اطلاعاتی رژیم در ایجاد مانع جهت اعتراض و سازماندهی مخالفان، با ایجاد جنگ روانی ، دیگر اهداف و تدبیرهای مرتبط با آنها در دستور کار سیستم اطلاعاتی رژیم قرار می گیرد که به صورت تیتر به برخی از مشخصات این اقدامات اشاره می گردد:
– در صورت شکل گیری تشکیلات ، تلاش در جهت نفوذ به آن جهت به انحراف کشاندن و ناکامی تشکیلات ، جزو اهداف تعریف شده سیستم اطلاعاتی میباشد.

– اگر امکان نفوذ در لایه های اصلی رهبری مخالفان وجود نداشت با شایعه سازی و تخریب وجهه تشکیلات ، ایجاد انشعاب از طریق نفوذیهای رخنه کرده به سطوح رده میانی تشکیلات و افشاگریهای هدایت شده از سوی سیستم اطلاعاتی ، تلاش می کنند تا مانع از رشد و گسترش کمی و کیفی تشکیلاتها گردند.

– اگر ترور شخصیت و اقدامات ایذایی نیز جواب نداد، با ایجاد تشکیلاتهای موازی و نشان دادن آنها به عنوان تشکیلات اصلی حرکت و تخصیص بودجه ، امکانات و بکار گیری ارتش سایبری و حتی تبلیغ غیر مستقیم به نفع آنها ، مانع از رشد احزاب و تشکیلات ملی و مستقل می گردند.

– و در نهایت اگر تمامی اینها جواب نداد نخست ، دستگیری رهبر و یا رهبران تشکیلاتها و واداشتن آنها به اعتراف و تسلیم شدن و در مرحله بعدی با ترور رهبران و کادرهای رهبری مانع از قدرت یابی آن می گردند.
در ضمن سیستم اطلاعاتی رژیم همزمان با اقدامات بالا ، با شناسائی وتحت مراقبت قرار دادن آنها کروکی ، چارت و سازماندهی تشکیلاتها را شناسایی و در موقع لزوم با یک حمله گسترده تمامی اعضای فعال و موثر را دستگیر و آنها را بی اثر میکند.

نتیجه
دانستن و اطلاع داشتن از موضوعات مختصر توضیح داده شده در این جزوه حتی برای شهروندان معمولی شاید غیر ضروری جلوه کند چون یک شهروند که در یک جامعه سالم زندگی می کند به صورت منطقی مسئولیت دارد که نسبت به حاکمیت نیز خوشبین بوده و اقدامات امنیتی و اطلاعاتی ارگانهای مربوطه را بعنوان یک نیاز برای تدوین برنامه های امنیتی و ایجاد زیر ساخت های لازم کشور تحمل نماید. ولی در یک جامعه متشتت و ناپایدار که حاکمیت مستبد و در عین حال اشغالگر حقوق مردم و ملتها را به طرق مختلف مورد نقض و بی توجهی قرار می دهد و فراتر از آن با داشتن وصف اشغالگری هدفی جز نابودی هویت های فردی و ملی افراد ملت تحت ستم و اشغال ندارد ، اطلاعات مختصر شده فوق فقط یک مقدمه و سرنخ برای کشف حیله ها و ترفندهای سرکوبگرانه رژیم است و دانستن آنها بر جمیع کسانی که با ایمان به آزادی و رهایی ملت و سرزمین خویش راه مبارزه را در پیش گرفته اند لازم و ضروری است.
حتی مردم عادی کنجکاو می توانند برای کسب اطلاعات دقیق تر در این خصوص از طریق گروهها و سازمانها و تشکیلاتهای اوپوزیسیون ، آموزشهای دقیق و فراگیر را کسب کند تا با بکار گیری آنها در امور مبارزاتی در راستای آزادی و رهایی ملت و سرزمین خویش سهمی موثر و مفید تر داشته باشند.
«تشکیلات راه ملی آزربایجان جنوبی» نه تنها در خصوص اعضا و هواداران فعال خویش در حد مقدورات و آمادگی اشخاص آموزشهای لازم را بعنوان بخش مهمی از توانایی های مورد نیاز مبارزاتی به آنها ارائه می دهد ، بلکه آمادگی و پتانسیل آن را دارد که در این زمینه ها با دیگر تشکیلات های موجه و مورد تائید از حیث سیاستهای کلی آنها ، همکاری داشته و در اداره کارگاههای آموزشی و امور اردوگاهی و … آنان مشارکت و همکاری لازم را داشته باشد.
کمیته مرکزی
تشکیلات راه ملی آزربایجان جنوبی (میللی یول)
29/11/1398
18/02/2020
یادداشت: